داستان کوتاه از ابوذر غفاری

تبلیغات

پنل کاربری

درسی

نمونه سوالات واموزش ها

متفرقه

زناشویی

تعبیر خواب

اموزش اشپزی

غذاهای محلی و سنتی ایرانی

غذاهای رژیمی و کم کالری

تازه های سرگرمی

پزشکی و سلامت

شیرینی پزی

امورش نرم افزار

نرم افزار سیستم عامل ویندوز (7)

اموزش پزشکی

خدمات وب و اسکریبت

قالب وبلاگ های رزبلاگ

خدمات بانکی

خدمات مخابراتی

علمی و اموزشی

سلامتی

بارداری

انواع بیماری ها و درمان آنها

dream interpretation

اخبار

مطالب مستند

مطالب خواندی

سریال

قصه ما مثل شد

ترفند

اموزش اندروید

آمار سایت

آمار مطالب
کل مطالب : 1302
کل نظرات : 5
آمار کاربران
کل کاربران : 1
افراد آنلاین : 2
آمار بازدید
بازدید امروز : 67
گوگل امروز : 0
آی پی امروز : 2
بازدید دیروز : 742
گوگل دیروز : 1
آی پی دیروز : 84
بازدید هفتگی : 67
بازدید ماهانه : 7,439
بازدید سالانه : 36,335
بازدید کل : 1,170,130
اطلاعات
امروز : دوشنبه 31 اردیبهشت 1403
آی پی شما : 3.141.197.212
مرورگر شما : Safari 5.1

عضویت

خبرنامه

با عضویت در خبرنـــــــــامه می توانید آخرین مطالب سایت را در ایمیل خود دریافت کنید .

آرشیو ماهانه

دوستان ما

بزرگترین کامیونیتی ایرانیان مقیم استرالیا

هایپرتمپ دات آی آر

تبلیغات متنی

داستان کوتاه از ابوذر غفاری

تعداد بازدید : 125

سفیان ثوری می‏گوید: ابوذر نزد کعبه ایستاد و گفت: ای مردم من جندب غفاری هستم به سوی این برادر ناصح مهربان بشتابید. پس مردم دور او جمع شدند.

گفت: آیا یکی از شما قصد سفر داشته باشد توشه و کالاهای لازم را بر نمی‏دارد؟

گفتند: بلی.

گفت: پس سفر قیامت دورترین سفر است، با خود ببرید آنچه برایتان لازم است.

گفتند: چه چیز برایمان لازم است؟

ابوذر گفت: برای امور بزرگ آخرت حج کنید. در روز گرم روزه بگیرید چون دنیای پس از مرگ طولانی است. دو رکعت نماز شب به خاطر تاریکی قبر بخوانید. کلمه خیر را بگویید و در کلمه شرّ سکوت کنید به خاطر وقوف در آن روز بزرگ.

مالت را صدقه بده تا از سختی‏آن نجات یابی. دنیا را به دو قسمت تقسیم کن قسمتی از آن در طلب روزی حلال، و قسمت دیگر در طلب آخرت. سوم اینکه آنچه برای تو زیان دارد و سودی به تو نمی‏دهد آن را ترک کن.

مال را دو درهم قرار بده: درهمی که در راه درست برای خانواده‏ات خرج می‏کنی، و درهمی که برای آخرتت پس انداز می‏کنی.

سوم آنچه به تو ضرر می‏رساند و برایت سودی ندارد، آن را رها کن. آنگاه با صدای بلند گفت: ای مردم طمع و حرصی که هرگز به آن نمی‏رسید شما را از بین برده است.