یک بررسی جدید نشان می‌دهد که برخی از آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان عفونت‌های ادراری در دوران بارداری، در  صورتی که مادر در ابتدای بارداری آنها را مصرف کرده باشد، احتمال بروز نقایص هنگام تولد را در نوزادان افزایش می‌دهد.

پژوهشگران نشان دادند که دو گروه از آنتی‌بیوتیک‌ها باعث افزایش خطر نقایص هنگام تولد می شوند:

1- سولفونامیدها (مانند کوتریموکسازول یا باکتریوم)

2- نیتروفورانتوئین‌ها (مانند ماکروبید)

اما سایر آنتی‌بیوتیک‌هایی که احتمال دارد بیش از همه در دوران بارداری تجویز شوند، یعنی پنی‌سیلین‌ها و اریترومایسین‌ها بی‌خطر هستند.

دکتر کریستا‌اس کرایدر، از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آتلانتای آمریکا، که در این تحقیق شرکت داشت،‌ می‌گوید:

«نتایج این تحقیق ممکن است برای زنان باردار و پزشکان آنها که باید در مورد نحوه درمان عفونت‌ها در حین بارداری تصمیم بگیرند، مفید باشد. عفونت‌های باکتریایی ممکن است برای زنان باردار و جنین‌‌های آنها بسیار خطرناک باشد و نباید در درمان آنها کوتاهی کرد.»

اما به گفته ی این محققان تا به حال هیچ بررسی در مورد اینکه "آیا مصرف آنتی‌‌بیوتیک‌ها در دوران بارداری خطر دارد یا نه؟" انجام نشده بود.

این پژوهشگران برای بررسی این موضوع، در بیش از 13 هزار زن که نوزاد‌شان حداقل با یکی از نقایص هنگام تولد، به دنیا آمده بود و در 5 هزار زن دیگر که نوزادان‌شان عاری از این نقایص بود، شش گروه متفاوت از آنتی‌بیوتیک ها را استفاده کردند.

آنتی‌بیوتیک‌های سولفونامیدی با بروز 6 نقص هنگام تولد ارتباط داشتند و آنتی‌بیوتیک‌های نیتروفوانتویینی با بروز چهار نوع نقص همراه بودند.

سایر آنتی‌بیوتیک‌ها با بروز یک یا دو نقص هنگام تولد مربوط بودند.

کرایدر گفت:

«این یافته‌ها نباید باعث نگرانی زنانی شود که نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارند؛ مثلا در 1000 زنی که پنی‌سیلین مصرف کرده بودند، فقط چهار مورد نقص هنگام تولد در نوزاد وجود داشت.»