کاهش وزن در سنین مختلف، آثار متفاوتی دارد. اگر فرد در سنین جوانی باشد، پوستش قابلیت ارتجاعی بیشتری دارد و بعد از کاهش وزن مقداری از شلی و افتادگی پوست جبران میشود، حتی شاید افتادگی پوست در حدی باشد که نیاز به اقدام خاصی نباشد.
اگر کاهش وزن همراه با ورزش باشد، ممکن است توده عضلانی جایگزین بافتهای چربی شود و شلی و افتادگی پوست را جبران کند. طبیعتا حالت ارتجاعی پوست با افزایش سن کاهش پیدا میکند و اگر فرد در سنین بالاتر باشد، قدرت ساخت الیاف الاستیک و کلاژن کمتر میشود و مقدار کمتری از بافتی که تحتکشش قرار گرفته به وضعیت قبلی برمیگردد.
در این موارد برای بهتر شدن وضعیت پوست باید مداخلاتی انجام بگیرد. این مداخلات میتواند شامل مداخلات کمتهاجمی تا مداخلاتی با تهاجم بیشتر باشد. مثلا میتوان از ترکیبی از امواج رادیویی و امواج مادون قرمز که در دستگاههایی با همین عنوان وجود دارد و میتواند بافت را مقداری سفتتر کند یا از مداخلات جراحی که طی آن مقداری از بافت اضافه پوست برداشته میشود، استفاده کرد.
چه در سنین جوانی و چه در سنین بالاتر ممکن است هر کدام از این مداخلات ضروری شود و پزشک با توجه به مورد تصمیم میگیرد و اقدام میکند.
البته باید توجه داشت میزان شلی و افتادگی پوست بلافاصله پس از کاهش وزن بیشتر است و در اثر گذشت زمان وضعیت بهتر میشود و ممکن است وضعیت پوست بدون هیچ مداخلهای بهتر شود.